بررسی شیوع سرمی آلودگی به مایکوباکتریوم اوویوم تحت گونه پاراتوبرکلوزیس در بز های استان خوزستان

بیماری یون یا پاراتوبرکلوزیس آنتریت گرانولوماتوز مزمن نشخوارکنندگان است که وقوع جهانی دارد. این بیماری در اثر مایکوباکتریوم اوویوم تحت گونه پاراتوبرکلوزیس ایجاد می گردد و معمول ترین نشانه­های بالینی آن در بز لاغری مفرط، بی اشتهایی و ناتوانی شدید است. هدف از این مطالعه تعیین شیوع سرمی مایکوباکتریوم اوویوم تحت گونه پاراتوبرکلوزیس در بزهای استان خوزستان و همچنین ارتباط آن با فاکتورهای میزبانی و محیطی بود. در این مطالعه نمونه های خون به طور تصادفی از  368 رأس بز از شهرهای اهواز، هندیجان، ایذه، شوشتر، دزفول و سوسنگرد جمع آوری گردید و به روش الایزا مورد ارزیابی قرار گرفت. شیوع سرمی ظاهری و واقعی مایکوباکتریوم اوویوم تحت گونه پاراتوبرکلوزیس به ترتیب 07/7 درصد (فاصله اطمینان 95 درصد: 67/9-47/4 درصد) و 8/13 درصد (فاصله اطمینان 95 درصد: 3/17-3/10 درصد) بود. این بررسی نشان داد با افزایش سن فراوانی آلودگی نیز افزایش می­یابد و شانس آلودگی بین سن بر حسب سال و بیماری 08/1 (فاصله اطمینان 95 درصد: 35/1- 86/0) است (05/0p). شیوع سرمی در اهواز، دزفول، ایذه، شوشتر، هندیجان و سوسنگرد به ترتیب 06/8، 5، 92/4، 33/13، 67/2 و 5 درصد بود (05/0<p). این مطالعه تأیید نمود که مایکوباکتریوم اوویوم تحت گونه پاراتوبرکلوزیس در بزهای استان خوزستان وجود دارد و اقدامات کنترلی و پیشگیری بایستی مد نظر سیاست گذاران بهداشتی قرار گیرد.